2 Cheetah walks in 24 uur!

Ze waren fantastisch! Het was alweer eergisteren wanneer we de eerste cheetah walk deden. Om 5 uur ging de wekker, het regende een heel klein beetje maar iedereen had zich toch klaargemaakt om te gaan. Toen we naar het woonhuis liepen kregen we te horen dat we niet gingen omdat het regende. Dus maar weer het bed in gedoken om het om 7 uur nog een keer te proberen. Het regende een heel klein beetje maar toch gingen we weer niet... erg jammer. Na ontbeten te hebben en een beetje te hebben rondgehangen gingen we het eten maken voor de grote hyena's en cheetah's. Dus naar de koelcel en daar stukken been gehaald. Vervolgens moesten we van 1 been het vlees snijden voor de jonge cheetah's. Toen we naar buiten liepen kregen we ineens te horen dat we alsnog een cheetah walk gingen doen, en dat om 10 uur. Normaal doen ze dat niet want het wordt dan veel te warm, maar waarschijnlijk heeft de baas gezegd dat ze een cheetah walk moeten doen voor de gasten. Normaal mogen wij niet mee als ze er 1 doen met de gasten maar deze gast wilde graag bij alles betrokken worden. We reden naar het cheetah verblijf en toen mochten ze naar buiten. We gingen vandaag met Bushley en haar 4 jonge cheetah's lopen. Ze liepen langs ons naar het hyena verblijf. Vervolgens hebben we een hele lange wandeling gemaakt door het 40.000 vierkante meter verblijf. Afhankelijk van de omgeving waarin we lopen zijn we dichtbij de cheetah's of houden we veel afstand. Als we op een open vlakte lopen dan lopen wij ongeveer 5 meter van de cheetah's maar zodra het heuvelachtig wordt of er veel bomen staan dan houden we veel afstand. Grote kans dat er bijvoorbeeld een Impala rondloopt die wij verjagen. Jacques loopt elke keer voorop en wij volgen hem. Maar echt goed ging het niet. Na een lange tijd zag Bushley eindelijk iets. Ze waarschuwt eerst haar 4 welpjes, die blijven vervolgens de hele tijd wachten. Bushley probeert dichterbij haar prooi te komen maar die zette het al snel op rennen. Na een korte sprint gaf Bushley het op, mislukt dus. Ze roept haar welpen die vervolgens naar haar toe komen gerend. Elke keer als Bushley heeft gerend moet ze lang(ongeveer 10 minuten) uitrusten. Hetzelfde gebeurde nog 2 keer. Na ongeveer 4,5 uur had ze nog niks. En aangezien we pas om 10 uur vertrokken waren zaten we inmiddels op het heetste moment van de dag. Het was voor de cheetah's en ons niet meer uit te houden. Ze moesten dus terug naar hun verblijf. Maar een cheetah kun je niet zomaar aan een lijntje doen. Jacques bleek in zijn rugzak een poot van een impala te hebben zitten. We probeerden de cheetah's mee naar huis te krijgen maar het was hopeloos. Ze gingen op een gegeven moment letterlijk van boom tot boom en elke keer weer 5 minuten liggen. Na wel een uur elke keer te hebben gewacht liepen ze eindelijk mee. Onderweg naar het verblijf sprong er ineens een groot konijn tussen de bosjes door! Bushley ging erachteraan en had hem te pakken. In iedergeval was ze voor haar doen geslaagd en wilde ze dus eindelijk naar huis. We namen het konijn mee naar het verblijf en daar hebben ze hem opgegeten. Na 6 uur te hebben gelopen waren we eindelijk terug. Verbrand en wel. 's avonds ging het heel hard onweren en regenen. Bij elke bliksem was het licht in huis een paar seconde uit. Er was dus niet veel hoop dat de cheetah walk die voor de volgende ochtend op het programma stond doorging. Maar de volgende ochtend om 5:30 was het droog en ging het een stuk beter! Dit keer gingen we met de 2 mannetjes cheetah's lopen. Het ziet er een stuk serieuzer uit dan een walk met Bushley en 4 welpjes die om haar heen huppelen. De cheetah's stopte vaak en dan moet je elke keer wachten. Op een gegeven moment stonden we tussen 2 bergen in. Bovenop een berg hadden we al een grote groep impala's gespot. We hielden dus grote afstand van de cheetah's. Ze verdwenen tussen de bomen en na een kwartier was het dan eindelijk zo ver; ze zaten achter een impala aan. De impala probeerde natuurlijk te ontsnappen en rende hard de berg af waar wij stonden. We konden dus de achtervolging heel mooi zien. Ze renden op een afstandje voorbij ons, wat kunnen ze hard rennen. Toen ze de andere berg op renden gaf de cheetah die het dichtsbij de impala was het op. De ander zette echter ineens een sprint in en had hem zo te pakken. We renden er snel naar toe. 1 van de cheetah's hield zijn tanden wel 5 minuten in de nek van de impala om zeker te zijn dat hij dood was. De ander begon echter al te eten. We probeerden de cheetah's van de impala af te krijgen zodat we hem mee konden nemen. De cheetah's weten dat ze hem dan in hun verblijf krijgen maar het was lastig om ze eraf te krijgen. Uiteindelijk hebben we de impala een halfuur gedragen naar het verblijf toe. Hij was erg zwaar, dus 2 mensen pakte hem bij de hoorn's en sleepte hem over de grond. Aangekomen in het verblijf sneed Jacques de 2 voorpoten eraf voor Bushley en de 4 welpen. De rest mochten de 2 cheetah's zelf hebben. Het was echt een fantastische ervaring

Bijgevoegde foto's:

Nog even: mijn examenuitreiking	Hyena	Ik met een jonge hyena
Ik met bushley	Jacques en Yuko	De vangst
De vangst mee terugslepen	De giraffe's

Plaats een reactie

Naam:
E-mail:	*Wordt niet op de site weergegeven
Tekst:
Captcha

Ik ben terug over

Op dit moment ben ik in

Doetinchem, Nederland

Blijf op de hoogte

Geef je e-mailadres op en ontvang automatisch bericht als er een nieuw verslag is geplaatst!

Laatste 5 berichten

• 2011-04-27 15:31:28:
  De video
• 2011-03-30 20:54:12:
  It's the final countdown
• 2011-03-27 18:29:51:
  Mijn laatste week!
• 2011-03-22 14:55:50:
  De wereld is klein maar mooi
• 2011-03-18 15:02:24:
  I'm loving it

Laatste 5 reacties

• ChooleVor: Bedankt voor een interessante ...
• ChooleVor: Bedankt voor een interessante ...
• Cecil en Igna: Je bent bielie! Ons is bly dat...
• Godelieve: Nou David , het zit er bijna o...
• Akkie en Els: Dag David, Een goede terugrei...

Copyright © 2011 - 2012 David Lamers - All rights reserved